SARIKÖY BALDO PİRİNÇ
Üretim daha çok tarıma bağlıdır. Başlıca ürünleri Çeltik, Mısır, Fasulye, Nohut, Bakla, türlü Sebze ve Meyvelerdir. İpek Böceği yetiştiriciliği ekonomik değerini yitirmiş olup eski dutluklar ve bağların yerini çeltik tarlaları almıştır. Hayvancılıkta yerli ırkların yerine tamamen kültür ırkları almış durumdadır. Suni tohumlama çalışmaları da ileri ileri safhadadır. Kasabanın ve köylerin ekonomik etkinliği her şeyden evvel tarım ve hayvan beslemede toplanır. Çeşitli kaynaklardan elde edilen bu ürünlerin haftanın Cuma günleri Kasaba merkezinde diğer belli günlerde de komşu ilçelerde kurulan pazarlara getirilerek satılır. Kasaba doğal durumu ile bir ziraat memleketi olup Sarıköy Baldosu pirinç ile ünlüdür.
Un ve Yem Fabrikaları, Süt Ürünleri Mandırası, Süttozu Fabrikası, Salça Fabrikaları ile Çeltik Fabrikaları başlıca sanayi kuruluşlarıdır.
Kasaba orman bakımından zengindir. Arazinin takriben 3/1 ‘i orman ile kaplıdır.
Bucağımıza bağlı olan köylerden Hodul Köyünde Civa madeni bulunmakla beraber ihtiyaca cevap vermediğinden işletilmemektedir. Ulukır köyümüzde mevcut olan Boraks madeni de aynı akıbeti paylaşmaktadır. Şaroluk Köyümüzdeki kömür madenleri çalışır durumdadır. Kasabanın 1990 sayımına göre nüfusu 5544’tür. Kasabada toplumsal yapı gayet sağlam, adet ve ananeler köklü ve kuvvetlidir. Halk arasında birlik, bağlılık, yardımlaşma iftihar edilecek derecededir. Bu ananevi hasletlerin daha da geliştirilmesi, takviyesi, maddi kazançlar karşısında korunması ana gaye edilmektedir.
Şifalı Otlar Diyarı Sarıköy : Bu alanda geçimini sağlayanlardan alınan bilgiler doğrultusunda, bir çok şifalı otların bölgemiz dağlarında da yetiştiği yönündedir.
Hayvansal Üretim : Beldemizin sanayisi gerekli ölçüde gelişemediğinden, ekonomisi tarıma dayalı hale geldi. Hal böyle olunca bakılan büyük ve küçükbaş hayvanlardaki rakamlar zorunlu olarak geriledi. Bu gün Sarıköy’ de bakılan kayıtlı hayvan sayısı ; Büyükbaş 350 adet,Küçükbaş 2500 adet, Kümes hayvanı da 60.000 adettir. Beldemizde, dut ağacı yaprağıyla yetiştirilen ipek böceği kaynaklı “KOZACILIK” üretimi yok denmeyecek kadar azdır.
Arıcılık : Beldemizde arıcılık alanın da 250 kovan ile yıllık ortalama 3.500 kg üretim gerçekleşmektedir. Bu üretilen ballar üreticilerin kendi çabaları ile pazara sunulmaktadır.
Tarımsal Üretim: Halkımızın en önemli geçim kaynağı tarımdır. Bir kısmı esnaflık, bir kısmı da el sanatları ile geçimini sağlamaktadır. Bir kısmı da fabrikalarda çalışmaktadır. Sarıköy ovasının kışın su baskınına maruz kalma tehlikesinden dolayı en çok yazlık ürünler ekiliyor. Bahçecilik ileri derecede diyemiyoruz. Ova arazilerinin toplulaştırılması çalışmaları esnasında mevcut olan meyve bahçeleri de kaldırıldı. Tapuların dağıtılmasıyla kişilerin kendi ihtiyaçları kadar meyve ağaçlarının yetiştirilmesine başlandır. Tarlalarımızın kıraç alanda bulunan kısmına genel olarak buğday, arpa, yulaf bazen kavun ve karpuz ekimi yapılır. Ovada yetişen başlıca ürünler domates, fasulye, mısır, ayçiçeği, kavun, karpuz ve en önemlisi de çeltik (pirinç) ekimi yapılır. En meşhur türü de; “ canımız damak tadında pilav istediğinde aradığımız marka olan ve Baldo ismiyle anılan” pirinç türüdür. Yılda 350-400 bin ton pirinç tüketilen Türkiyemiz de, pirinç ihtiyacına yerli üretim olarak katkımız 150-200 bin tonla, üretime katkımız %50 oranında olup, diğer kalan kısmı da ithalat yoluyla sağlanmaktadır. Sarıköy Belde arazilerinde yetiştirilen ve ülke insanımızın tüketimine sunulan pirinç miktarı ise, 4.500 tonla % 2,5 oranındadır. Özellikle söylemek gerekirse Sarıköy, “Baldo Pirinç” üretim ambarıdır.
Hayvansal ürün sanayi : Beldemiz de 1970 li yıllarda küçük ölçekli 3 adet mandıramız mevcuttu. Bu gün Sarıköy’ ün ekonomisinin tarıma dayalı olması, hayvancılık alanında besicilik ve süt sığırcılığındaki rakamlardaki düşüş, bu mandıraların kapanmasında en büyük etkiye sahiptir. Bugün süt ve mamulleri alanında faaliyet gösteren bir kuruluşumuz vardır.
Oyacılık: El sanatlarından göz nuru diyebileceğimiz dantel ,iğne işi ve oya gibi el işlerini, hanımlar boş zamanlarında hobi olarak yaparlar. Fakat bunlardan elde ettikleri gelirleri de aile bütçesine ek gelir olarak katkı sağlarlar. Bu arada ticari olarak kullanılabilecek bu işlemeleri, evlenme çağına gelen kızlarının çeyizine de koymayı ihmal etmezler. El işi dantel, iğne oyası, nakış bilen, gelinlik çağına gelen kızlarımız da büyük çabalar sarf ederek en beğendikleri deseni işler ve çeyiz sandığında düğün gününe kadar saklarlar.
Pazar ve Panayır Günleri : Kasabanın ve köylerin ekonomik etkinliği her şeyden evvel tarım ve hayvancılıkla ilgilidir. Bu sayede elde edilen ürünlerin ülke ekonomisine katılabilmesi için toptan satışların yapılabildiği gibi halk pazarında satışa çıkarılmaktadır. Kasabamızda Cuma günleri kurulan Pazar yerinde; gıda, giyim, küçük el aletleri, mefruşat ve temizlik malzemeleri satışı yapan pazarcı esnafının açtığı sergilerle halkın ihtiyaçlarına da cevap vermeye çalışmaktadır. Bu pazar , çevre köylerde yaşayan insanlarımızın katılımıyla çok daha kalabalık, neşeli bir şekilde geçmektedir. Ayrı yerlerde yaşayan insanlarımızın buluşma noktasıdır da diyebiliriz
